Blogs

Sprake van een belangrijk beslismoment

Categorie: Loopbaancase
Ingezonden door: ha 10 May 2016

Frans, expat bij een groot internationaal concern, werkt al dertig jaar met hart en ziel voor dezelfde firma. Hij begon in een salesfunctie. Eerst lokaal, daarna landelijk en uiteindelijk werd hij uitgezonden naar China en Korea. Inmiddels komt Frans al jaren amper nog in Nederland, en dan alleen maar voor een familiebezoek. Maar nu! Het gaat minder goed met het bedrijf en alle expats worden teruggehaald naar Nederland.

In een gesprek van twintig minuten op het vliegveld krijgt Frans te horen dat zijn buitenlandse avontuur voorbij is en dat hij weer sales moet gaan doen in Nederland. En oh, ja, hij mag gebruik maken van een coach om de verandering te verwerken en hem te helpen zijn weg opnieuw te vinden. Om een belangrijke carrière keuze te maken.

Aandacht voor de medewerker

De dame van HR (personeelszaken) belt naar Kootsjhuys en legt de situatie voor. Frans mag gebruik maken van onze diensten en we hoeven niks terug te koppelen met haar: dit gaat over aandacht voor de medewerker en niet over iemand die zich ergens in zou moeten ontwikkelen. Oké, prima. We spreken af dat ik Frans bel om kennis te maken en af te stemmen wat ik voor hem kan doen. Maar dat het alleen maar zou gaan om aandacht geven, geloof ik niet. Dit gaat over levensvragen.

Kennismaken met Frans

Op een dinsdagochtend om 10.00 uur komt Frans ons kantoor binnen. Grote man, informeel gekleed. Zo’n type dat met zijn postuur alleen al indruk maakt. Vijfenvijftig jaar oud, stoer en daadkrachtig. We gaan zitten en ik stel mijn lievelingsvraag: wat wil je me het eerst vertellen? Meer is niet nodig, er volgt een waterval van woorden. Hoe hij ooit gepassioneerd is begonnen onder leiding van zijn eerste leidinggevende en belangrijke leermeester Johan. Over de euforie van al zijn commerciële successen in het buitenland. Over de bewondering die hij oogstte. Maar ook over de eenzaamheid in de weekenden, als hij zich realiseerde dat zijn familie ver weg was. Over de relatiebreuk, omdat zijn partner maar niet kon wennen aan een leven ver van huis. Over zijn zoon, die in Nederland woont en die hij eigenlijk heel lang niet de aandacht heeft kunnen geven die hij nodig heeft. Over de regen en de tegenwind, waar hij hier in Nederland eindelijk weer eens lekker doorheen kan fietsen. Na een uur ononderbroken vertellen is er van de stoere daadkrachtige man niet veel over. Er zit een onzekere man bij mij aan tafel. Want alles in zijn leven staat op zijn kop. Zoals ik al dacht: Frans heeft levensvragen te beantwoorden. Hij moet keuzes gaan maken.

Belangrijke keuzes

We maken een vervolgafspraak en ik vraag Frans of hij daarvoor wil nadenken over wat er nu, in deze fase van zijn leven, belangrijk voor hem is. Want om keuzes te maken moet je weten wat belangrijk is, precies op de plek waar je nu bent. Maar in dat vervolggesprek ontdek ik al snel dat Frans helemaal geen keuzes wil maken! We hebben een groot schema getekend van zijn leven. Welke elementen bevat zijn leven, waar zou je mee willen stoppen, wat wil je voortzetten, waar wil je mee beginnen? Maar elke keer dat we onderzoeken welke keuzes er zijn, krijgt Frans te maken met een saboteur, een innerlijk stemmetje dat zegt dat alles toch goed is zoals het nu is. Dat hij het beste alles gewoon kan voortzetten want hij weet hoe dit reilt en zeilt. Alleen zit hij nu juist hier om wel keuzes te gaan maken! En kiezen voor alles is kiezen voor niks! Iets wat ik vaak zie in mijn praktijk. Mensen willen wel kiezen, behalve als dat consequenties heeft…

In de gesprekken die volgen durft Frans te erkennen dat hij eigenlijk helemaal niet door wil bij het bedrijf waar hij zolang succesvol is geweest. Hij zou er terug naar af moeten. Maar ja, de arbeidsvoorwaarden zijn er riant. Als expat verdien je erg goed, en dat hele salaris hoef je amper aan te raken, want voor alles is gezorgd: je appartement, je auto, je voorzieningen. Hij moet al inleveren als hij hier blijft. Laat staan wat er gebeurt als hij een wending aan zijn leven zou geven. Frans is niet meer gewend voor zichzelf te zorgen en te denken. Een factor die niet helpt. Keer op keer voeren we hier gesprekken over. Wat is belangrijk? Waar wil je naartoe? Wat moet je doen, en wat laten?

Carrière keuze maken, een belangrijk beslismoment

Keuzes maken is altijd eng. Zeker als ze grote gevolgen hebben voor je leven, zoals een carrière keuze maken. Natuurlijk krijg je koudwatervrees op het moment dat je het echt moet doen, als het definitief wordt. Er is immers sprake van een belangrijk beslismoment. Alles staat op losse schroeven en ineens weet je niet meer waar je het allemaal voor doet. Die angst, die koudwatervrees veroorzaakt uitstelgedrag.

Ik help Frans eigenlijk vooral met onder ogen zien van die angst: wat gebeurt er als je niet kiest en de baan accepteert die je nu aangeboden wordt? Wat gebeurt er als je het niet accepteert? Wat wil je echt? Kan dat? Hoe kan ik je helpen accepteren dat het gewoon eng is? Stel dat je toch verkeerd kiest, hoe erg is dat eigenlijk? We hebben het er veel en vaak over.

Oude droom afstoffen

Dan, op een avond, (het is net 18.30 uur) belt Frans me ineens en zegt dat hij eruit is. Vertel, zeg ik, benieuwd. Hij heeft alles op een rijtje gezet en heeft een gesprek aangevraagd met HR. Hij neemt de baan die ze hem aanbieden niet, dat zou gevoelsmatig geen goede carrière keuze zijn. Het zou alleen zijn om de veiligheid en de financiële zekerheid, maar het zou hem niet gelukkig maken. Sterker nog, bij de gedachte alleen al wordt hij juist ongelukkig. Hij wil een voorstel van het bedrijf om goed uit elkaar te gaan en in dat voorstel moet een budget zitten voor coaching om een oude droom van hem af te stoffen en waar te maken. Vroeger droomde hij ervan om in Griekenland groepen zeilers te begeleiden. Vanuit Nederland wil hij dat gaan organiseren en waarmaken, en ik mag hem daarbij helpen.

En zo geschiedde. Ik kreeg er kippenvel van, omdat ik voelde dat dit een keuze uit het hart is. En als je naar je hart luistert kun je het nooit fout doen.

De kracht van onze coaching

  • Het is belangrijk dat de coach niet de keuze maakt, maar helpt een keuze te maken.
  • De coach moet samen met de klant de angst benoemen en onder ogen zien en helpen durven doorzetten.
  • De coach is in dit geval een tijdelijke goeie vriend die zich volledig verplaatst in de ander.

Dit was nog maar de eerste fase. Want ik mag Frans nu helpen met het waarmaken van een droom, zijn droom. Ik kijk ernaar uit.